روایتهای زایندهرود از جنس جوانی و نوجویی و تجربهورزی است
داور چهارمین دوره جشنواره دانشجویی داستان کوتاه زایندهرود گفت:روایتهای زایندهرود از جنس جوانی و نوجویی و تجربهورزی بود. روایتهایی برآمده از درد بلوغی که سخت نجیب و بیهیاهو بود و گاهبهگاه تهمایهای از اعتراض، از دلتنگی، از اندوه داشت.
به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی اصفهان، ابراهیم سلیمی کوچی شامگاه گذشته (شنبه_۲۲ خردادماه) در آیین اختتامیۀ چهارمین جشنواره سراسری دانشجویی داستان کوتاه زایندهرود اظهار کرد:رودها فقط بستر زیستی تمدّنها و اقوام نبودهاند. آنها پیش از هر چیز قاصدان پربرکت فرهنگهای دور و نزدیک بودهاند.
دانشیار گروه ادبیات تطبیقی دانشگاه اصفهان و داور چهارمین دوره جشنواره دانشجویی داستان کوتاه زایندهرود ادامه داد: رودها همچون رگهای پرتپشِ زمین در گذر از کوهها و دشتها و بیابانها با خود زندگی آوردهاند. کاروبارشان همه سیرابکردن بوده و رویاندن و امید. و به همینخاطر هم مأوای آدمی بودهاند؛ آدمی و سرگذشتش، رنجهایش، آرزوهایش، قصّههایش.
وی ادامه داد: به زندهرود نگاه کنید. چه روزگارها که از سپیدی بیملال بلندیهای بختیاری –از خانهی آن همه ایلیاتی دلیر و مهماننواز- راه پیموده تا برسد به خاک عطشناک کویر، به گاوخونیِ خستهی رنجور. و چه قصّهها با خودش داشته، چه قصّهها از آن همه چوپان و رعیت و دهقان و میرآب و ارباب و محتسب و جلّاد، چه قصهها از آن همه دلدادگی، آنهمه ترس، آن همه تنهایی.
سلیمی کوچی اضافه کرد: داستانهای زایندهرود چنین بودند. روایتهایی از جنسِ رفتن و بازرفتن، رفتن و نایستادن، رفتن و دم به دمِ ملال و ناامیدی ندادن. روایتهای زایندهرود از جنس جوانی و نوجویی و تجربهورزی بود. روایتهایی برآمده از درد بلوغی که سخت نجیب و بیهیاهو بود و گاهبهگاه تهمایهای از اعتراض، از دلتنگی، از اندوه داشت.
داور چهارمین دوره جشنواره دانشجویی داستان کوتاه زایندهرود گفت: همۀ داستانهای زایندهرود را دوست داشتیم. چرا که ردّ جسارت و سختکوشی نویسندگان از دور هم بر پیشانیِ داستانها پیدا بود. ما امّا ناگزیر از انتخاب بودیم و محصورِ در تنگناهای عرصهی رقابت. بهجد معتقدیم که آنچه مهم بود و هست شرافت و پایمردی شرکتکنندگان و دستاندرکاران جشنواره برای گسترش روحیۀ گفتگومندی، چندصدایی و همافزایی بود. این اتّفاق خجسته را به دیدهی جان گرامی میداریم و به احترام یکایک نویسندگان جوان زایندهرود تمامقد برجا میایستیم.
نظر شما :